Japanske vještine borenja se dijele po svojoj prirodi na:

• Kobudo: Klasične ratničke vještine nastale do meiđi perioda 1868 godine i pod Kobudo se podrazumjevaju svi stilovi (Korju) nastali do tog perioda.
• Gendai Budo: Moderne borilačke vještine i sportovi nastali nakon 1868 godine

Ninđucu je japanska klasična ratnička vještina (Kobudo) koju su stvarali ratnici i seljaci iz puke potrebe za preživljavanjem od 7. vijeka pa do 11. vijeka kada je nastala i prva tradicija Hakuun Ryu  koja je počela organizovano da prenosi učenja koja obuhvata Ninđucu.

Sa generacije na generaciju kroz preko 75 različitih stilova čija je specijalnost bila Ninđucu prenosila se skupina vještina poznata pod zajedničkim imenom Ninđa Đuhakei (18 Ninđa vještina); Ninđa kenđucu (ninđa vještina borenja mačem), Bođucu (borenje štapom), šurikenđucu (vještina bacanja zvjezda) i mnoge druge.

Devet stotina godina kasnije danas imamo mogućnost da učimo tehnike koje su stvorene da budu efikasne protiv bilo kog stila borenja.

Gjoko rju tradicija je u grubom obliku donesena iz Kine u Japan i razvijena od strane 28 velemajstora koji su je prenosili sa koljena na koljeno. Njena specifičnost borenja je Košiđucu i upotreba oružja.

Koto rju tradicija je razvijena u Japanu od strane 5-og velemajstora Gjoko Rju, Sakagami Taro Kunišige-a koji je odlučio da Kopođucu odvoji kao zaseban sistem borenja i prenosilo ju je 18 velemajstora (Soke).

Togakure Rju tradicija je razvio Togakure Daisuke u 12 vijeku i njena specijalnost borenja je Ninđucu. Tokom 900 godina postojanja je prenošena preko 34 generacije velemajstora.

Ova tradicija borenja je nastala tokom 13 vijeka od strane Izumo Kanđa Jošiteru-a i njena specijalnost borenja je Dakentaiđucu i Đutaiđucu. Ali pored tog i dosta oblika borenja sa oružjem (Buki). Prenošen je kroz 27 generacija velemajstora.

Takagi Jošin Rju tradicija je nastala u 16 vijeku od strane Takagi Oriemon-a koji je razvio učenja iz Takenoući Rju Đuđucu. Pored golorukog borenja u upotrebi ove tradicije je i rad sa oružjem. 17 generacija velemajstora je prenosilo ovu tradiciju.

Kukišin Rju je nastao u 13 vijeku od strane Jakušimaru Kurando Takezane-a ono što čini kičmu borenja u ovoj tradiciji je Hapo Biken, korištenje devet oblika borenja. 28 generacija velemajstora je prenosilo ovu tradiciju.

Kumogakure Rju je razvio Iga heinaizaemon Ienaga za koga se vjeruje da je također i creator Iga Rju Ninđucu. Ovaj stil je prenesen do Toda porodice u 16 vijeku. 15 generacija velemsjtora je prenosilo ovu tradiciju.

Nastao je odvajanjem Košiđucu od Gjoko Rju i stvorio ga je Sosei Hankan Gikanbo iz Kawachi u 16 vijeku. 15 generacija velemajstora je prenosilo ovu tradiciju.

Ova tradicija je ogranak Košiđucu i njena specijalnost je Ninđucu osnovao ga je Sasaki Orouemon Akijari. 21 generacija velemajstora je prenosila ovu tradiciju.